استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه از منظر ارتباطی توئیتری شدن سیاست فرآیندی است که توئیت برای شکل دهی به گفتمان های سیاسی محوریت پیدا می‌کند، گفت: این موضوع شیوه‌های سنتی ارتباطات را به چالش می‌کشد و البته محدودیت کاراکترها موجب موجز شدن و قطبی‌سازی محتواها و قدرت انتشار سریع و وایرال کردن از طریق بازنشر می شود.
استاد سرشناس ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به وضعیت دولت در زمان دولت اصلاحات گفت: هر 9 روز یک بحران جدی شکل می‌دادند. جریانی که دولت سایه ایجاد می‌کرد. از دولت سایه بالاتر، نظام سایه درست می‌کردند. دولت سایه و نظام سایه یعنی دولتی که روی کار آمده و برنامه‌ای برای اداره کشور دارد، زمین‌گیر شود! به عبارت دیگر جریان رقیب از تغییر وضع موجود ...
استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه معمولا در شرایط اعتراضی، امکان گفتگو دور و یا سلب می شود، تصریح کرد: گفت گو یا بد فهمیده می شود یا اساسا سراغ آن نمی روند. گفتگو تلقی به وسط بازی و دیده نشدن حقوق شهروندی دیگر می شود. این مشکل امروز است، در حالی که گفت و گو کنش است و در این جور موارد باید از کنش گفت گویی صحبت کرد.
استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه هر کسی از دور و نزدیک با مرحوم معتمد‌نژاد در ارتباط بود با آرزوهای او آشنا بود، تصریح کرد: مهم ترین آرزویش چیزی به اسم علم ارتباط، خانواده ارتباطات و اینکه منظومه ارتباطات شکل بگیرد و بتواند به حل و فصل مسائل ایران کمک کند. معتمد‌نژاد به همه تعلق دارد و محدود به یک دانشکده نیست.
مدرسه روزنامه نگاری و مطالعات رسانه بهاران میزگردی با عنوان «جایگاه پرسشگری در روزنامه نگاری و رویکرد گفتگو» با حضور دکتر هادی خانیکی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه و پژوهشگر و دکتر مجید رضائیان استاد روزنامه‌نگاری و پژوهشگر به صورت آنلاین و حضوری برگزار شد.
هادی خانیکی رئیس انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات در همایش «اعتراضات، رسانه و فرهنگ» گفت: مشخص است که جامعه ایران جامعه معترضی است اگر چه شکل اعتراضش میتواند متفاوت باشد. مسئله دوم این است که این اعتراض لایه‌های پنهان و روشن دارد. کار نهادهای علمی این است که از سطح به عمق بروند و به خصوص در جایی که سیاستمداران دچار انحراف و اقدامات شتابزده میشوند با ...
با داغ‌هايي بر دل و اشك‌هايي بر دامن هم مي‌توان و بايد اميد داشت و از وادي سرگرداني و حيرت عبور كرد. غم و رنج، دشمن اميد و افق‌گشايي نيستند، درد مي‌آفرينند و انگيزه مي‌بخشند و نفس تازه و توان‌ها را ترميم مي‌كنند و من همه اينها را در دوران بيماري و پس از آن تجربه كرده‌ام و مي‌كنم.
استاد شهیر علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی می گوید: جدال نسل جديد و قديم، امروز بر سر تبعيض است و اين نسل جديد در جست‌وجوی قلمرويی است كه در آنجا ديده شود، صدايش شنيده شود، حضور مشاركت‌گرايانه و مداخله‌گرايانه‌اي در عرصه‌هاي سياسي، فرهنگي، اقتصادي و... داشته باشد، به رسميت شناخته شود، در عرصه فرهنگي اين نسل مي‌خواهد به نوع باورها، نمادها و ارزش‌هايش ...
زندگی سرطانی، زندگي در فروبستگی‌ها و نااميدی‌ها نيست. ورود به دنيايی از تفاوت‌ها و توانايی‌ها است. گمان می‌كنم، آن سخن كه در مدخل جهان زيست سرطانی نوشتم، بخشی از واقعيت جهان جديد ما باشد.
اين سطور را در حالی می‌نويسم كه تزريق شيمی‌درمانی در بيمارستان آغاز شده است و من همچنان «با اميد بدون خوش‌بينی» در انديشه گفتگو بر سر سرطانم، هم با خود و هم با ديگران و هم با خدای خود.
در جدال مستمر سياستگذاریهای تمركزگرايانه و سياست‌گريزیهای فناورانه ارتباطی، اثری از توفيق اين قبيل قوانين و مقررات سرسختانه كه برای محكم كاری، كسب مجوز را منوط به مراجعه به دو مركز می‌كنند در سال‌ها و دهه‌های بعد باقی نمی‌ماند.
اعتماد به مردم، ارتقای سرمایه اجتماعی، پشتیبانی از گشودگی در حلقه‌های تصمیم‌گیری و شفافیت در اطلاع‌رسانی را باید جدی گرفت و کلیت چنین نوآوری‌های سیاستی را برای تقویت نیروی انسانی دولت ارج نهاد. اینگونه اقدامات فرهنگی اگر خوب دیده شود، نشان می‌دهد که بالا بردن سطح مشارکت نخبگان و نتیجتاً ظرفیت دولت در ایران شدنی است.
